Opowieści, w których przygody, zabawa i codzienne sprawy szkolne i domowe przeplatają się z praktyczną wiedzą o kodowaniu.
Lucy nie może się doczekać zajęć w szkolnym klubie kodowania. Ma cel - chce się nauczyć programowania, żeby stworzyć aplikację, która usprawni życie chorego wujka. Gdy ktoś zacznie jej wysyłać zaszyfrowane wiadomości, będzie potrzebowała pomocy koleżanek
z klubu. Wkrótce Lucy odkryje, że kodowanie, przyjaźń i dobra zabawa mają ze sobą wiele wspólnego...
Kto powiedział, że pisać programy mogą tylko faceci? Autorka udowadnia, że dziewczyny - nawet te trochę młodsze doskonale dają sobie z tym radę.
Do szkolnego klubu kodowania zapisuje się całkiem sporo dziewczyn, które - podobnie jak nasza bohaterka Lucy nie mogą się doczekać, kiedy nauczą się tej trudnej sztuki. Lucy ma bowiem ambitny plan - chce napisać program, który pomoże jej wujkowi zażywać leki o określonych porach, wysyłając mu odpowiednie powiadomienia.
Niestety nauczycielka prowadząca zajęcia ma trochę inny pomysł na naukę kodowania, zaczyna bowiem od zupełnych podstaw, które zdaniem naszej bohaterki niewiele mają wspólnego z kodowaniem.
Jednak los szykuje dla Lucy małą niespodziankę- na drzwiach szkolnej szafki znajduje list, dzięki któremu sztuka kodowania ma się stać dla niej dużo mniej skomplikowana. Okazuje się również, że list ten rozpoczyna całą serię zdarzeń, dzięki którym nasza bohaterka odkryje nie tylko tajniki kodowania, ale również moc przyjaźni.
Ciekawa i nowoczesna opowieść dla dziewczynek pokazująca ile znaczy moc przyjaźni oraz niosąca przesłane o szczęściu w różnorodności - tutaj na przykładzie hobby dziewczynek.
Owszem jest o kodowaniu - o podstawach, w całkiem przystępnej formie, ale jest przede wszystkim o mocy wzajemnej pomocy, zaufaniu i dziewczęcej przyjaźni. Polecam nie tylko młodym fankom kodowania!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz