Małgorzata Gutowska-Adamczyk - Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich

Jeżeli ktoś wczesniej czytał Cukiernie pod amorem tej samej autorki w zasadzie wie, czego może się spodziewać po najnowszej powieści Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk. Pytanie tylko tak naprawdę pozostaje jedno - czy autorce pomimo znanego schemtu uda się jednak zaskoczyć czytelnika?

"Tym razem wraz z główną bohaterką (znamy ją z pierwszego tomu Cukierni, w którym zawróciła w głowie Tomaszowi Zajezierskiemu) wyruszymy do Paryża okresu belle epoque. Poznamy historię Róży z Wolskich (późniejszej księżnej Rose de Vallenord) — malarki, emancypantki, skandalistki.
Równie ważnym bohaterem powieści będzie Paryż — miasto magiczne, w którym spełniają się marzenia. "


Podobnie jak we wsześniejszych książkach autorki akcja dzieje się równolegle w dwóch epokach. Pierwszy wątek to historia Niny - niespełnionej życiowo  trzydziestopieciolatki, która nie wie, czy chce wyrwać się spod wpływu toksycznej matki, dominującej nad jej życiem. O ile zawodowo można powiedzieć, że bohaterka sobie radzi, a wycieczka do Gutowa i poznanie Igi (również znanej czytelnikom z Cukierni pod aniołem) zdają się otwierać przed młodą panią historyk sztuki całkiem inne możliwości... to jej życie prywatne, które też ma szansę w końcu na odmianę (normalność), wraca do punktu wyjścia, dzięki "pomocy" matki Niny. Młoda kobieta bezwolna poddaje się dyktatowi rodzicielki. Moim zdniem to zdecydowanie najsłabszy element powieści Gutowskiej. Nina-bohaterka nijaka, bezmyślna i irytująca. Może gdyby autorka bardziej skupiła się na wątku jej pracy i odkrywaniu tajemnic związanych z historią obrazu Tomasza Zajezierskiego, niż na jej nieudanych relacjach z matką, byłoby ciekawiej, tak trąca to zdecydowanie kiepskim serialem obyczajowym.

Drugi wątek to historia Róży - córki polskiego powstańca zesłanego na Syberię oraz polskiej szlachcianki, z którą zmuszone zostały do ucieczki do Paryża. I tam właśnie poznajemy Krystynę - nieustępliwą, rozczarowaną życiem, sfrustrowaną i przywiązaną do reguł matke Róży - małej dziewczynki, zafascynowanej światem, w którym zmuszone zostały zamieszkać.Wraz z bohaterkami poznajemy Paryż magiczne miasto II połowy XIX w., nowoczene, pełne blistru i magii, ale również sprzeczności i niebezpieczeństw. Na dla barwnego miasta toważyszymy najpierw Róży - małej dziewczynce, niemowie, stającej się modelką francuskich malarzy, nastepnie Róży walczacej z biedą i choroba matki, potem nastolatce, projektującej suknie wielkim damom, następnie Róży młodek kobiecie zakochanej w księciu, skandalistce zrywającej z szablonowym, salonowym wychowaniem, walczącej o miłość i rozwijającej swoją pasję - malarstwo. W końcu wraz z Różą i jej zgorzkniałą matką wracamy do Gutowa...
Ten wątek - zdecydowanie dominujący i zdecydowanie lepszy od współczesnego. Ciekawy, interesujący motyw Paryża wraz z pelnym przekrojem przez zycie różnych warstw społecznych, wciagająca historia glównej bohaterki, do tego niewymuszona, ale ciekawa lekcja obyczjaowej historii. Polecam.

Moja ocena 8,5/10