Mathias pełni samotny nocny dyżur, kiedy na izbę przyjęć przywożą pacjenta. Niedoświadczone ręce chirurga drżą. Młody człowiek na noszach doznał poważnych urazów głowy i bez operacji niechybnie umrze. Mathias musi się wykazać, dzięki czemu zapewni sobie jedną z trzech stałych posad na Oddziale Neurochirurgii.
Popularność wszystkich seriali, których akcja dzieje się w klinikach czy szpitalach jest ogromna. Czy to na rodzimym podwórku, czy zagranicznym każda nowa produkcja jest hitem.
Dlaczego? Może każdy z nas ma ochotę zobaczyć, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami z napisem OIOM/ostry dyżur/tylko dla personelu?
Byłam ciekawa, jak wygląda ten świat w skandynawskich warunkach widziany tym razem oczami pisarza. Pierwsze moje wrażanie - książka mogłaby stanowić doskonały scenariusz. Kolejnych bohaterów poznajemy niczym w kolejnych klatkach, ujęciach. A postaci-barwnych i wyrazistych jest tutaj całe mnóstwo, przy czym autor główny nacisk kładzie na walczących o stanowisko Mathiasa, Theę i Wernera. Wraz z kolejnymi rozdziałami poznajemy ich problemy i rozterki, a także metody, którymi będą walczyć o wymarzoną posadę.
Najciekawsze w powieści jest to, ile razy akcja zmienia i ile razy czytający zmienia zdanie na temat bohaterów...Każdy z nich pokazuje zarówno swoje dobre, jak i złe strony, a im bliżej ostatecznego rozstrzygnięcia tym więcej nas zaskakuje.
Życie młodych lekarzy od podszewki, walczących o choćby najmniejszą samodzielność na sali operacyjnej okazuje się wyjątkowo trudne, uwikłani w ograniczenia i walkę o przyszłość podejmują decyzje nierzadko wątpliwe moralnie.
Ciekawe historie, skłaniające do zastanowienia, prowadząca do wniosku, że nie zawsze rzeczy są takimi, jakie się wydają.
Ciekawa pozycja, inna od thrillerów medycznych dostępnych na rynku.
Moja ocena 7,5/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz